Zadel en Hackamore

Ik heb Sevilla beleerd met een kaptoom en een barebackpad. Dat was een heerlijk vrij gevoel en het zorgde ervoor dat we ons langzaam ontwikkelden en overal goed de tijd voor namen. Ik wist dat als we ons verder ontwikkelden we op een gegeven moment toe zouden zijn aan een andere optoming. Nadat ik mijn vierde graad bij marion had behaald, was het moment zo'n beetje daar. Sevilla was klaar om meer te gaan draven en dat is toch niet echt prettig op een barebackpad...zeker niet in het bos. Aan de longe ging ze mooi in balans in alle gangen en langzaam....heel langzaam begint haar bovenlijn zich te ontwikkelen van hol naar bol. Eindelijk kon ze haar rug helemaal loslaten en haar hoofd laag brengen en haar hals lang maken zonder op de voorhand te vallen.

Dat alles heeft natuurlijk ook met mijn balans-ontwikkeling te maken. Hoe minder ik doe en hoe beter ik in balans zit hoe beter mijn paard loopt. Maar door de betere balans komen de hulpen opeens ook veel beter door. Elk signaal dat ik geef dat afwijkt van de balans levert een reactie op. Soms is het ook een tikje irritant, want Sevilla's reacties brengen mij ook weer uit balans...en dan zitten we in een vicieuze circel, is het heel moeilijk om dan samen weer in balans te komen en moet ik even stoppen en diep ademhalen zodat we elkaar weer terug vinden. Dat is ook de reden dat ik veel hetzelfde rij, zodat we allebei goed kunnen inprenten en weten wat er komt en niet de een links gaat en de ander rechts. En opnieuw heb ik een hoop tijd nodig, maar waar we nu zijn dat is al zo ver dat het niet erg is, want het gevoel dat de hulpen aankomen is geweldig gaaf. Opeens is er ook weer zo veel om op te focussen... nageven en buigen in stilstand, de figuren, gelijkmatige belasting van de achterbenen, de snelheid, de laterale balans (voor achter), de positie van het hoofd, de overgangen, de galop.... Alles moet smooth verlopen. Elke dag kom ik wel iets tegen om op te letten. Alles behalve saai dus.

De afgelopen maanden ben ik op zoek gegaan naar de juiste optoming voor Sevilla en mij. Eerst heb ik een combinatie van kandare en semikaptoom geprobeerd. Sevilla liep in een heel mooie houding, maar als ze de kandare in had keerde ze in zichzelf. Haar ogen stonden alsof ik haar plakband over haar mond had geplakt, verbouwereerd ongelukkig. Alles draaide om dat ding in haar mond. Veel mensen zouden zeggen, dat gaat wel over. Dat is een kwestie van wennen. Maar het voelde niet goed. En in de trainingen begon Sevilla ook opeens te kiezen-knarsen. Dat is iets dat ik al wel kende... voor mijn gevoel duid het op frustratie... a moeten doen, terwijl b aandacht van haar vraagt, maar dat moeten verbijten en je eigenlijk niet goed voelen bij a. Toen ik op een dag (na een week ofzo) de kandare in wilde doen en Sevilla haar mond stijf dichthield, was voor mij de boodschap duidelijk. Dit is niet onze optoming. De volgende dag zag ik dat Bent op facebook een foto had geplaatst van Cara met een hackamore. Ik ben dezelfde dag nog naar de winkel gegaan en heb er een gekocht. De volgende training deed ik de hackamore om. Toen ik haar na een paar rondjes vroeg na te geven begon Sevilla te knarsen... Ik stopte en gaf haar een paar brokjes om haar te laten voelen dat ze geen bit in had. Het knarsen ging over in smakken en is sindsdien niet meer terug gekomen. Sevilla heeft nu een mooie opgerichte houding. Ik hoor geen geknars meer en geen gerinkel en Sevilla is heel erg stil en licht en extravert blij. Ik heb ervoor gekozen de hackamore niet te combineren met de semikaptoom, omdat dat alleen maar gewicht toevoegd aan de optoming op de neus. Ik vind het een fijn idee dat als ik de teugels laat hangen ze eigenlijk compleet vrij is om haar hoofd. Ik vind sowieso dat de houding van het paard meer uit de zit en het been moet komen. Zolang je dat met de teugels fixt gaat het ergens anders in het lijf mis. Zoveel mogelijk los laten dus...ook als is dat niet makkelijk.

De andere zoektocht was het zadel. Ik wist al dat het lastig zou zijn om een zadel te vinden dat Sevilla en mij zou passen. Spaanse paarden hebben al een korte rug en dan heb ik ook nog een klein spaans paard, met een aflopende niet overbouwde achterhand. Grote kans dus dat ik een heel kort zadel nodig had dat niet naar achter glijd en dus goed in balans ligt. Ik had natuurlijk al twee jaar de tijd gehad om het internet af te struinen naar zadels en was uitgekomen bij trekkingsaddles. Ik had een zadel gezien dat me erg aansprak. De Startrekk Espaniola. Boomloos, klassiek, met een platte zit en gewoon qua model passend bij een spaans paard. Met kerst kwam marcel van trekkingsaddles zadels passen. Het bleek dat er maar een zadel was dat paste...de kleinste versie van de Espaniola (16 inch!). Ik heb hem vervolgens een week getest. Doordat hij boomloos is blijft de druk op het achterste deel van de rug beperkt en daarnaast paste ik precies in de platte zit. Een boomloos zadel geeft heel goed de beweging van je paard door. Het beweegt net zo goed mee als wanneer je op een barebackpad zit... Je zit alleen iets hoger, omdat de ruggengraat compleet vrij is en dat heb ik geweten. Die luttele 5 cm hoger resulteerden in een uitvergroting van mijn gewichtshulpen...poehee... Opeens moet ik nog stiller zitten. Maar het voordeel is dat je dus keihard afgestrafd word als je niet goed zit.... En dat bied weer perspectief...hoe gevoeliger hoe meer ruimte om te verfijnen. Na het testen kreeg Sevilla last van rode wormen en dus heb ik gewacht met bestellen tot ze weer aan de beterende hand was. Afgelopen vrijdag kreeg ik eindelijk mijn zadel. Alleen zakte het scheef en dat had ik met mijn barebackpad of het teszadel nooit. Kan natuurlijk liggen aan de scheefheid van je paard of je zit. Maar pas geleden had ik een boek gelezen over zadels en dus onderwierp ik het zadel aan een intensieve inspectie. Het viel me op dat het ene kussen 1 cm meer naar voren zat dat de andere. Tijd dus om Marcel te mailen. Het bleek dat dat niet helemaal de bedoeling was en dus heb ik ze rechtgeplakt (ze zitten met klitteband vast). Nu blijf het zadel mooi recht liggen, zelfs in de galop! Latijd kritsch blijvebn nadenken en leren dus! Het is nog even wennen met herbalanceren en ik smeer me rot om de singelstoten soepel te krijgen...maar uiteindelijk zullen we er heel veel plezier van hebben!

Jubileum Edele Ster

Op 2 juli bestond de edele ster 5 jaar. Sevilla en ik waren natuurlijk van de partij. Ik heb lesgegeven in loswerken en lange lijnen. Sevilla en ik samen gaven maar liefst drie korte demos, werken aan de hand, lange lijnen en rijden. Sevilla deed heel erg haar best. Ze was supergeconcentreerd in de nieuwe binnenbak, waar ze nog nooit was geweest en met al het publiek. Ze liep supermooi tijdens het rijden, ontspannen en geconcentreerd. Ik was zo trots op haar! Ze zette zichself in het middelpunt en stond ook de hele dag aandacht te trekken van alle mensen in de buurt van haar wei.

Een heel mooi moment was het weerzien met Rico Sevilla's oude paddockvriendje. Toen ik met Rico aan kwam lopen en haar riep werden Sevillas haar ogen groot en begon ze te hinniken en te drentelen. Hoewel we nog een wei door moesten met de fjorden van nifja trok Rico zich los en rende naar haar toe. Eenmaal herenigd waren de hele dag onafscheidelijk. Hieronder een foto-impressie van de lessen en demo's.

Aan het eind van de demo steeg ik af en haalde ik het in mijn hoofd samen naar het publiek te rennen. Pluis was er wel voor in! Vlak voor het publiek stopten we samen abrupt, wat een mooi eind applaus opleverde!

Het is mooi om te zien dat ik onbewust tijdens het lesgeven synchroon loop met het paard en de leerling. Dat is de basis van het grondwerk en inmiddels een automatisme. Op foto een lag de focus op de voorbenen omdat we vooraan het paard gepositioneerd waren, bij foto twee waren we bezig met het gelijk houden van het ritme van de achterbenen tijden het verruimen en verzamelen (je blijft in je hoofd even snel tellen).

Tijdens het rijden een mooie lengte buiging, veel lengte in het lijf en een mooie buiging in de schouderbinnenwaarts.

De galop wordt al steeds uitgebalanceerder en er komt zelfs al wat lengtebuiging tevoorschijn.

Voorwaarts neerwaarts in de draf tijdens het loswerken. De afgelopen maanden heb ik met longeren en loswerken gefocusd op het goed uitbalanceren van de laterale scheefheid. Dat betekent dat sevilla zich lang kan maken en haar hoofd laat zakken, terwijl de gewichtsverdeling tussen voor- en achter in balans blijft. Ze gaat dan dus niet meer versnellen. Dat gaat al erg goed, zelfs als ze haar hoofd helemaal naar de grond brengt blijft de stukkracht beperkt.