Wintertijd

Het is weer even wennen die wintertijd. Het is nu echt niet meer mogelijk Sevilla door de week met daglicht te trainen. Het is nat, het waait en het is donker. Niet de ideale omstandigheden om in alle rust te trianen. Vorige winter, toen Sevilla beleerd werd, was het soms moeilijk om haar rustig te krijgen. De vertrouwensband was minder sterk dan haar vlucht- en kudde-instinct. Vooral als ik haar alleen trainde of als paarden de rijbaan verlieten, kon ze flippen. Zo ben ik de eerste keer dat ze stijgerde met mij op haar rug, omdat een paard wegging, bijna achterover geklapt. Ze was door mijn gewicht erg uit balans. Gelukkig had ik geen zadel. Ik liet de teugels los en zette af naar achter en zo gleed ik over haar billen, veilig achter haar op de grond. Nu het weer donker is, is het even wennen voor haar. In het begin was ik nog een beetje geirriteerd dat ze zich niet zo goed kon concentreren, maar toen dacht ik, kom op! Dit is waar je het mee moet doen. Dit is de oefening voor vandaag. Na een paar dagen gaat het toch alweer stukken beter. De afgelopen twee dagen ben ik expres in de bak gebleven toen de anderen weggingen. Ze keek wel, maar ik zei alleen "Je kunt dit, je bent een volwassen stoer paard." en "Kom op we gaan aan de slag". Zodra ze zich concentreerde prees ik haar de hemel in. Toen het lukte was ik weer zo blij en trots op mijn stoere merrie, die helemaal alleen in het donker trots door de bak draafde. WOW!

Nieuw Paleis voor Sevilla en Flicka

De winter komt eraan en dat betekent dat de paarden weer op stal moeten. Een van de zeecontainers was vrijgekomen en daar had ik al een tijdje een oogje op. Dus overlegde ik met Jannie en Marion en zo kwam het dat Sevilla deze winter samen met haar vriendinnetje Flicka in de zeecontainer mag wonen. Vorig weekend hebben we de container schoongemaakt, de vloeren en wanden nagekeken en de buitenkant geschilderd. Het voordeel is dat ze dag en nacht kunnen kiezen of ze buiten willen zijn of binnen. In de container ligt stro en hooi, daar kunnen ze samen eten. Zolang de bodem nog goed is mogen ze ook nog de wei op om te grazen en lekker in de zon of maan te liggen. Als de wei te nat wordt, krijgen ze in een flinke paddock tot hun beschikking. Maar ook dan geld dat ze daar dag en nacht in mogen. De meeste mensen zetten hun paarden 's nachts op stal, maar een paard slaapt niet zoals wij de hele nacht. Eigenlijk is een nacht in een box dus harstikke eenzaam en saai voor een paard. Ze kunnen niet eten en niet socialisen. Sevilla en Flicka kunnen dat nu wel en daar ben ik superblij mee. Te meer omdat Sevilla dit van veulen af aan zo gewend is.

Jerez versus Wien

De ingang van de rijschool in wenen (Hofburg)

De ingang van de rijschool in Jerez.

Ik heb ontstellende mazzel gehad afgelopen maanden, want ik ben maar liefst twee keer op vakantie geweest. (Tot grote ontsteltenis van Sevilla, maar ja ook daarmee moet ze leren omgaan). In september gingen we naar Wenen voor een bezoek aan de Spaanse rijschool in Wenen en in Oktober ging ik naar andalusie voor een bezoek aan de Escuela del Arte Equestre in Jerez de la Frontera. Op beide locaties wordt klassiek gereden. De rijschool in Wenen is veel ouder en kent een 500 jaar oude traditie. De rijschool in Jerez is in de jaren vijfifg nieuw leven in geblazen. Het was natuurlijk mijn grote vraag wat nu de verschillen zijn tussen Jerez en Wenen? Het was eigenlijk heel simpel en heel grappig: Duitsers zijn gewoon geen Spanjaarden en andersom. Haal al je vooroordelen over spanjaarden en duitsers uit de kast en je weet wat ik bedoel. Het leek zelfs wel alsof ook de paarden daarop gefokt worden. De Pura Raza Espagnola leek me veel expressiever dan de gevoelige maar plichtsgetrouwe Lipizzaner. De passage van de spaanse paarden was verhevener maar minder klassiek en de reacties op de hulpen veel levendiger maar dus ook zichtbaar. Daarentegen werden de oefeningen in Wenen hoewel ingetogener ook verder geperfectioneerd uitgevoerd. In Spanje waren meer hengsten aanwezig, maar ook de verder doorgetrainde paarden maakten nog veel fouten in de hoge school sprongen en in het rijden van het tiental werden meer fouten gemaakt.

Een ander groot verschil was dat Jerez jonger is en daardoor meer met de tijd mee gaat en daardoor ook veelzijdiger is. Naast de klassieke dressuur werd er in de show ook een pas de deux met twee vierspannen gereden en lieten ze een spaanse western proef zien (doma vaquera). Ook word er door de ruiters in Jerez meegedaan aan internationale wedstrijden. En dan natuurlijk de rijhal, de weense eeuwenoude rijhal heeft zijn charme, maar de rijhal in Jerez heeft ook wel wat met zijn discolampen. Het moet prachtig zijn daar een avondshow te bezoeken.

Nu rest nog de vraag wat mij beter beviel? Ik ga toch voor Jerez, mij bevalt de Pura Raza Espagnola beter, het is per slot van rekening mijn paard. Ik vind het mooiste aan paardrijden de liefdevolle communicatie tussen mens en dier. Hoewel deze in de dressuur onzichtbaar hoort te zijn, vind ik het prachtig als ik een ruiter in de show tegen zijn paard zie fluisteren of zijn paard uitbundig beloont voor een succesvolle sprong. Ook vind ik het prachtig als een ruiter na zijn rit de show met een handkus opdraagt aan een dame in het publiek! (Om lastige vragen te voorkomen: niet aan mij!)