Sanne & Sevilla

Een blog die beschrijft hoe ik (Sanne) de Pura Raza Espagnola merrie Sevilla (alias Pluis) opleid volgens de akademische rijstijl. We beginnen bij nul en wie weet waar we eindigen: "de weg is belangrijker dan het doel".

Sunday, August 29, 2010

Verjaarskadootje van Pluis



Vanmorgen was ik al vroeg wakker. Heerlijk geslapen en goed uitgerust. Om half negen vrolijk naar stal gereden, lifter meegenomen, die anders zijn trein zou missen. Echt een zondag om gewoon op mijn dooie gemakje te beginnen. Op stal aangekomen wordt ik gefeliciteerd door Henk en Jannie, want vandaag ben ik jarig! Ik vis pluis snel uit de paddock, want de paarden worden net buitengezet. Ik vind het een beetje sneu om sevil 5 minuten van het gras te laten proeven en haar dan weer uit de wei te vissen. Maar Puis is niet gek en Rico ook niet. Ze hebben dondersgoed door dat de wei op ze staat te wachten en ze hebben zin in lekker fris natgeregend gras. Dus Rico ontsnapt slim mee uit de paddock. Helaas heeft hij pech dat ik ook niet gek ben en ik de draad naar de wei al dicht had gedaan. Dus verder dan het voorportaal komt ie voorlopig niet. Pluis neem ik mee naar stal, voor een paar lekkere brokjes. Ondertussen breng ik rico naar de wei. Als ik terugkom zijn de brokken op en dus staat pluis ongeduldig te draaien en te hinniken. Ze roept: Ik wil gras, ik wil gras! Dus, in plaats van rijden en poetsen, doe ik haar gauw haar kaptoom om en pak de longeerzweep. Eindelijk weer eens longeren. Dat heb ik een tijd niet gedaan. Ik heb vooral gereden en af en toe afgewisseld werken aan de hand of met freestylen. Het voordeel van freestylen boven longeren is dat je alles uit je lichaamstaal moet halen en dat je de buiging alleen uit het binnenachterbeen en niet uit de longeerlijn kunt halen. Dat is ook het uiteindelijke doel. Eenmaal in de bak, is pluis nog steeds onrustig en ze hinnikt maar stopt dan weer halverwege, omdat ik haar halverwege de hinnik weer laat opletten. Erg grappig. Maar het longeren gaat heel erg goed. Ik kan echt merken dat de vorderingen van het rijden ook hier zijn vruchten afwerpt. Ze snapt gewoon beter wat de bedoeling is. Gisteren kreeg ik al een hele mooi ondertredend buitenachterbeen in de travers in draf aan de hand. Vandaag krijg ik een heel mooie draf, met een mooi afvloeiende beweging. Het is meer dansen dan draven. Lekker actief maar met een ontspannen rug een mooie stelling en een mooie buiging. Af en toe zeg ik nog even "draaien" om haar schouders wat meer naar binnen te plaatsen. Ook geef ik haar binnenachterbeen en buikspieren wat extra aandacht door af en toe op de lies te wijzen. Maar verder hoef ik maar weinig te doen. Ook de rechtergalop gaat erg goed in de buiging op de rechterhand en met een losse longe. Ze springt dapper door en onder en heeft een mooie opgeheven houding. Helemaal loslaten in de hals kan ze nog niet. Linksom is wat moeilijker, maar dat is logisch, want dan moet ze aanspringen met her rechterachterbeen. Ze probeerd het goed, maar valt af en toe terug naar de draf. Dat heb ik liever dan dat ze uit de buiging valt. Ze komt ook braaf naar me toe en veranderd van hand. Halt doet ze ook prima zelfs uit de draf. Alleen stilstaan in de buiging is erg moeilijk. Ze is meteen afgeleid. Maar al met al zijn we snel klaar. Ik tevreden met zo'n mooie training op mijn verjaardag. Pluis blij, want ze mag gauw naar haar grasjes...

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home