Sanne & Sevilla

Een blog die beschrijft hoe ik (Sanne) de Pura Raza Espagnola merrie Sevilla (alias Pluis) opleid volgens de akademische rijstijl. We beginnen bij nul en wie weet waar we eindigen: "de weg is belangrijker dan het doel".

Tuesday, May 25, 2010

Wedstrijdje!

Een ingevlochten pluiskie


Afgelopen zaterdag hebben sevilla en ik voor het eerst meegedaan met een onderlinge dressuurwedstrijd bij ons op stal. We reden twee B proefjes die gejureerd werden door claudia en marion. Na elke proef kreeg je persoonlijk commentaar en kon je dat meenemen naar de volgende proef of voor de toekomst. Ik vond het allereerst hardstikke leuk om weer eens mijn oude wedstrijdkloffie uit het stof te trekken en mijn paard in te vlechten. Ik deed mee met kaptoom en bareback pad. Ik vond het fijn dat dat mocht, want dat is het harnachement waar ik altijd mee rij. Met inrijden realiseerde ik me dat het best een gedoe is in zo'n volle inrijbak en dat er bij een wedstrijd toch altijd meer komt kijken dan alleen maar oefeningen rijden. En toen waren we aan de beurt. Ik had me voorgenomen actief te rijden en er heel erg van te genieten en niet te beginnen aan gespannen gedoe. Ik was precies in de juiste mood, positief gespannen, en dus geconcentreerd en vrolijk en ook zacht en open voor mijn paard. Pluiskie moest nog even kijken naar de objecten in en om de bak. En toen gingen we van start. De oefeningen ging lang niet allemaal goed, maar dat wist ik van tevoren. Ik viel bij de middendraf in galop en had her en der de verkeerde galop te pakken. Ook viel sevil een enkel keertje over de schouder waardoor de voltes wat groter uitvielen. Maar toch kon ik alle overgangen heel makkelijk op de letters rijden en ook alle wendingen gingen netjes en ze liep een groot deel van de tijd nageeflijk en was de hele proef netjes in de buiging. Ik kreeg als commentaar dat sevilla nog veel langer moet met hals strekken, mijn houding was voor de verandering eens ok en bij de middendraf moest ik iets minder hard mijn zit erin gooien doen. Ook moet ik de overgangen naar een lager tempo in het algemeen wat beter voorbereiden. Mooie puntjes om aan te werken dus. Ik ben dus eigenlijk harstikke blij en trots want het ging precies zo goed als ik had kunnen hopen, meer zit er op dit moment nog niet in, maar dat gaat zeker nog komen.

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home