Sanne & Sevilla

Een blog die beschrijft hoe ik (Sanne) de Pura Raza Espagnola merrie Sevilla (alias Pluis) opleid volgens de akademische rijstijl. We beginnen bij nul en wie weet waar we eindigen: "de weg is belangrijker dan het doel".

Sunday, August 29, 2010

Verjaarskadootje van Pluis



Vanmorgen was ik al vroeg wakker. Heerlijk geslapen en goed uitgerust. Om half negen vrolijk naar stal gereden, lifter meegenomen, die anders zijn trein zou missen. Echt een zondag om gewoon op mijn dooie gemakje te beginnen. Op stal aangekomen wordt ik gefeliciteerd door Henk en Jannie, want vandaag ben ik jarig! Ik vis pluis snel uit de paddock, want de paarden worden net buitengezet. Ik vind het een beetje sneu om sevil 5 minuten van het gras te laten proeven en haar dan weer uit de wei te vissen. Maar Puis is niet gek en Rico ook niet. Ze hebben dondersgoed door dat de wei op ze staat te wachten en ze hebben zin in lekker fris natgeregend gras. Dus Rico ontsnapt slim mee uit de paddock. Helaas heeft hij pech dat ik ook niet gek ben en ik de draad naar de wei al dicht had gedaan. Dus verder dan het voorportaal komt ie voorlopig niet. Pluis neem ik mee naar stal, voor een paar lekkere brokjes. Ondertussen breng ik rico naar de wei. Als ik terugkom zijn de brokken op en dus staat pluis ongeduldig te draaien en te hinniken. Ze roept: Ik wil gras, ik wil gras! Dus, in plaats van rijden en poetsen, doe ik haar gauw haar kaptoom om en pak de longeerzweep. Eindelijk weer eens longeren. Dat heb ik een tijd niet gedaan. Ik heb vooral gereden en af en toe afgewisseld werken aan de hand of met freestylen. Het voordeel van freestylen boven longeren is dat je alles uit je lichaamstaal moet halen en dat je de buiging alleen uit het binnenachterbeen en niet uit de longeerlijn kunt halen. Dat is ook het uiteindelijke doel. Eenmaal in de bak, is pluis nog steeds onrustig en ze hinnikt maar stopt dan weer halverwege, omdat ik haar halverwege de hinnik weer laat opletten. Erg grappig. Maar het longeren gaat heel erg goed. Ik kan echt merken dat de vorderingen van het rijden ook hier zijn vruchten afwerpt. Ze snapt gewoon beter wat de bedoeling is. Gisteren kreeg ik al een hele mooi ondertredend buitenachterbeen in de travers in draf aan de hand. Vandaag krijg ik een heel mooie draf, met een mooi afvloeiende beweging. Het is meer dansen dan draven. Lekker actief maar met een ontspannen rug een mooie stelling en een mooie buiging. Af en toe zeg ik nog even "draaien" om haar schouders wat meer naar binnen te plaatsen. Ook geef ik haar binnenachterbeen en buikspieren wat extra aandacht door af en toe op de lies te wijzen. Maar verder hoef ik maar weinig te doen. Ook de rechtergalop gaat erg goed in de buiging op de rechterhand en met een losse longe. Ze springt dapper door en onder en heeft een mooie opgeheven houding. Helemaal loslaten in de hals kan ze nog niet. Linksom is wat moeilijker, maar dat is logisch, want dan moet ze aanspringen met her rechterachterbeen. Ze probeerd het goed, maar valt af en toe terug naar de draf. Dat heb ik liever dan dat ze uit de buiging valt. Ze komt ook braaf naar me toe en veranderd van hand. Halt doet ze ook prima zelfs uit de draf. Alleen stilstaan in de buiging is erg moeilijk. Ze is meteen afgeleid. Maar al met al zijn we snel klaar. Ik tevreden met zo'n mooie training op mijn verjaardag. Pluis blij, want ze mag gauw naar haar grasjes...

Thursday, August 12, 2010

Pluis als Baby

Vanmorgen lagen er in mijn mailbox twee foto's van Sevilla als veulen. Die moeten natuurlijk hier geshowd worden. Ik herken haar bijna niet. Het is dat ze zo'n klein stippie op haar hoofd heeft.....anders zou ik gaan twijfelen. Gisteren heb ik de hele kleurengenetica op de website van la vida nueva (http://www.encantado.nl/Taal/Nederlands/Homepage.htm) doorgespit en met deze plaatjes erbij, weet ik nu wat haar grondkleur is. Stel dat ik een veulen van haar zou willen fokken: Sevilla heeft een zwarte vader heeft en een witte moeder. Dan heb ik, als ik een donderke vader (ss) kies, 50% kans op een niet schimmel veulentje. Schimmel is dominant en sevilla heterzogoot Ss. Ze heeft een donkerbruine grondkleur en dus heeft ze de minst duidelijke variant van het Agouti gen (3), dat ervoor zorgt dat een paard van zwart naar lichtbruin bleekt. Een zwarte vader heeft Agouti 4, geen veerbruining. Ze kan dus of een zwart (25%) of een heel heel donderbruin (25%) of een schimmel (50%) veulen krijgen. Verder heeft ze nett als haar half zusje, met dezelfde vader af en toe witte stippies, deze heeft ze dus van haar papa en die zijn afkomstig van het snowflake kleurgen. Als ze uitgeschimmeld is, wordt ze waarschijnlijk een vliegenschimmel. Dat betekent dat ze wat donkere stipjes in haar donkerbruine (veulen)grondkleur. Dit lijkt namelijk kenmerkend te zijn voor een heterozygote schimmel. Op haar witte snoet heeft ze die al.



Nou, ik hou jullie niet langer in spanning. Hierbij de plaatjes van baby Pluis:

Heel klein!

Iets groter!

Stilstaan, als een boom in de wind

Vandaag steeg ik op. Ik laat sevilla altijd even weglopen bij het krukje zodat ze daar niet over kan struikelen als ze gaat lopen draaien. Na afstand van de kruk te hebben genomen vraag ik haar stil te staan. Ik frommel wat aan mijn broek om haar te laten merken dat als ze blijft wachten ze straks een snoepje krijt. Ze houdt me goed in de gaten uit haar ooghoeken en begint dan te wachten. Ik ontspan, want ze staat als een huis. Ze staat ook in balans en recht. Zo sta ik een minuut stil. De wind waait bij vlagen en ik begin mee te wiegen. Met de wind mee naar links, als het hard waait en weer terug als het zacht waait. Het zijn milimeters. Maar sevilla wiegt met me mee, zonder te verplaasten of uit balans te komen. Ik probeer ook even naar voren en naar achter en dat gaat ook. Zo wiegen we even lekker samen in de wind en het is een van die mooiste momenten met pluis. Een nieuwe ervaring, verdere diepgang en dat terwijl ik alleen maar stil heb gestaan. We hebben genoeg geleerd vandaag. Ik ben klaar! Er zit niks anders op dan de magie van het moment te verbreken. Snoepje!

Monday, August 02, 2010



Voorouders
Er is op internet een website waar je hele oude foto's van PRE's kunt vinden: http://www.grupopre.com/v2/v3_historicos.php?sec=16&til=174
Van PRE's is tot halverwege de 19e eeuw stamboeken bekend. Op internet kun je eindeloos doorklikken in de generaties van Sevilla III:

Je kunt dus plaatjes van de bekendste voorouders plaatjes van je paard terug vinden. Erg leuk! Sevilla Heeft bijvoorbeeld onder andere deze twee hengsten als overgroot opa's:

Vinatero III: de vader van haar moeders vader...heb je hem nog....

Vencejo: De vader van haar vaders vader.


Meet the Parents.
Het is eigenlijk wel leuk om een keer twee foto's van sevillas ouders te plaatsen:
papa Fauno II



mama Golfa II en haar broertje macho???