Concentratie

Soms is er geen pijl op te trekken....of toch wel?!

Maandag was ik compleet relaxed en Sevilla ook. Ik zet haar even los in de bak om mijn handen vrij te hebben om het hek goed dicht te doen. Als ik haar wil pakken rent ze weg. Dat doet ze anders nooit. Maar Sevilla wil vandaag eerst even gek doen. Dus freestyle ik maar even. Zo krijg ik haar toch niet te pakken. Sevilla maakt de raarste bokkesprongen en draaft na 5 minuten naar me toe voor een aai. Ik pak haar en we gaan werken aan de hand. Sevilla houd niet van drijvende hulpen. Ik test uit waar ik Sevilla met een zachte hand kan sturen in haar lijf. Normaal geef ik alleen een hulp door mij hand als drijvende hulp te gebruiken op de buik. Nu aai en kriebel ik sevilla op de hals, op de schouder, op haar achterbeen en op verschillende plaatsen links en rechts van haar ruggengraat. Het is meer masseren dan prikken. Door dat te doen leg ik de aandacht even bij dat stukje van haar lijf en geef aan in welke richting ik wens dat haar lijf gaat. Sevilla wordt er erg relaxed van en uiteindelijk laat ik haar travers lopen door aan beide kanten van haar ruggengraat mijn zitbeen knobbels te imiteren. Haar oren vallen opzij van de concentratie en je ziet in haar beweging dat ze heel bewust denkt: Dit achterbeen hierheen en dan dit achterbeen daarheen. Ze loopt echt in slowmotion. Wat een supermoment!

Eerst even gek doen!

Dinsdag; veel te druk op mijn werk. Toch maar even met hoofdpijn naar Sevilla. Het is druk op en rond de stallen. Ik kom niet tot rust. We gaan longeren. Er zijn andere mensen en ik voel hun ogen. Ik laat me afleiden door het geschreeuw van kommandos in de andere bak. Het longeren gaat aardig. Eigenlijk moet ik hier tevreden mee zijn en stoppen, maar ik wil er zo graag nog even op. Het wordt rustiger, paarden vertrekken, tot we alleen over zijn. Sevilla, vind dat meestal niet zo leuk... alleen achter blijven. Maar vandaag maakt ze geen bokkesprongen als de paarden vertrekken. Wel is ze veel te vlot en veel te snel afgeleid en mijn gedachten gaan met haar mee. De momenten van concentratie zijn maar kort. Ik weet wel dat het niet gaat lukken vandaag. Ik zoek naar een moment om het toch nog aardig af te sluiten. Een rondje draf dan maar. Heel even gaan de achterbenen er onder, ik zeg braaf. Sevilla stopt abrupt en ik stap af. Ze kijkt me blij aan. Alsof ze wil zeggen; Goed he!? Een paard is gauw tevreden. En als zij tervreden is dan ben ik dat ook.

Flaporen = Opperste Concentratie!