Wat is het toch een schaapje he?

Gewoon even een mooi plaatje van mijn pluis....precies de blik waar ik altijd weer door smelt!

Wedstrijdje!

Een ingevlochten pluiskie

Afgelopen zaterdag hebben sevilla en ik voor het eerst meegedaan met een onderlinge dressuurwedstrijd bij ons op stal. We reden twee B proefjes die gejureerd werden door claudia en marion. Na elke proef kreeg je persoonlijk commentaar en kon je dat meenemen naar de volgende proef of voor de toekomst. Ik vond het allereerst hardstikke leuk om weer eens mijn oude wedstrijdkloffie uit het stof te trekken en mijn paard in te vlechten. Ik deed mee met kaptoom en bareback pad. Ik vond het fijn dat dat mocht, want dat is het harnachement waar ik altijd mee rij. Met inrijden realiseerde ik me dat het best een gedoe is in zo'n volle inrijbak en dat er bij een wedstrijd toch altijd meer komt kijken dan alleen maar oefeningen rijden. En toen waren we aan de beurt. Ik had me voorgenomen actief te rijden en er heel erg van te genieten en niet te beginnen aan gespannen gedoe. Ik was precies in de juiste mood, positief gespannen, en dus geconcentreerd en vrolijk en ook zacht en open voor mijn paard. Pluiskie moest nog even kijken naar de objecten in en om de bak. En toen gingen we van start. De oefeningen ging lang niet allemaal goed, maar dat wist ik van tevoren. Ik viel bij de middendraf in galop en had her en der de verkeerde galop te pakken. Ook viel sevil een enkel keertje over de schouder waardoor de voltes wat groter uitvielen. Maar toch kon ik alle overgangen heel makkelijk op de letters rijden en ook alle wendingen gingen netjes en ze liep een groot deel van de tijd nageeflijk en was de hele proef netjes in de buiging. Ik kreeg als commentaar dat sevilla nog veel langer moet met hals strekken, mijn houding was voor de verandering eens ok en bij de middendraf moest ik iets minder hard mijn zit erin gooien doen. Ook moet ik de overgangen naar een lager tempo in het algemeen wat beter voorbereiden. Mooie puntjes om aan te werken dus. Ik ben dus eigenlijk harstikke blij en trots want het ging precies zo goed als ik had kunnen hopen, meer zit er op dit moment nog niet in, maar dat gaat zeker nog komen.

Mijn eerste eigen workshop: tangodansen en paardrijden

Gisteren had ik mijn eerste zelf georganiseerde workshop bij de Edele Ster (www.edelester.nl). Ik geef al een tijdje op de zaterdag les. Met name in lichaamstaalontwikkelling via grondwerk en het verbeteren van de omgang tussen mens en paard, maar nu was het dus tijd voor de eerste keer een hele dag organiseren. Het liep er allemaal toevallig zo op uit, dat ik ook de lessen mocht geven samen met Claudia, omdat de Marion een week uit de running was. De link tussen tangodansen en paardrijden kan ik niet uitleggen, die moet je zelf ervaren. Eerder schreef ik al een stukje over tangodansen en paardrijden op mijn blog. Deze ervaring heb ik met mensen willen delen en dichter na elkaar toe brengen en daarom heb ik de workshop georganiseerd. De ochtend was bestemd voor het tangodansen onder leiding van Franc (www.amordetango.nl) en de in de middag gingen we het geleerde omzetten naar het paardrijden. Iedereen kreeg de kans om zijn eigen aandachtspunt uit de ochtend mee te nemen naar de middag. Een mooi voorbeeld hiervan was de les van Renate en Zazou. Renate ervoer bij het dansen dat ze graag de leiding neemt, maar die ook graag vast wil houden en daarom haar paard te weinig loslaat, zodat haar paard Zazou geen ruimte krijgt om terug te communiceren. Dat is in Zazou's geval ook niet zo gek, want ze kon toen ze jonger was ook af en toe erg afgeleid en springerig zijn. Inmiddels is Zazou echter een stuk relaxter. De rijles was er dan ook op gericht zazou los te laten en toch bij de les te houden. We begonnen op de grond door achteruit voor zazou uit te gaan lopen en haar te vragen op gepaste afstand te blijven, dat wil zeggen, dat ze haar neus op minstens 30 cm van renate moest houden. Door overgangen naar halthouden en achterwaarts te maken en door verschillende figuren en buigingswisselingen toe te passen, moest zazou goed opletten en kon ze dus niet meer gaan flierefluiten. En al snel kalmeerde ze en liet ze haar hoofd zakken. Renate leerde de hulpen kort te houden en de teugels na een hulp meteen weer los te laten, zodat Zazou de kans kreeg te reageren door te ontspannen. Vervolgens gingen we er op. Ik bleef nog even bij renate lopen, zodat Renate de teugel los kon laten en kon ontspannen. Toen ik haar los liet hadden we een ontspannen paard met een ontspannen ruiter in een mooie lange lengtebuiging. Dat is hardstikke knap. Ze kon zelfs met lange teugel lekker voltes draven. Hieronder wat illustratieve plaatjes:

Kandare

Sevilla heeft een niet zo'n mooie halshouding. Dit staat haar ontwikkelling in de weg. Ze ontspant haar bovenlijn niet genoeg en daardoor missen we lengtebuiging, voorwaarts neerwaarts en ondertreden. Eigenlijk was ik van plan Sevilla bitloos te blijven rijden. Maar een kandare (stangbit) kan haar helpen in haar ontwikkelling. Dat is dus een groot dilemma. Voor mij moet alles een functie hebben en in dit geval lijkt het erop dat een kandare een goede uitwerking op Sevilla zou kunnen hebben. Ik heb zelfs Bent gevraagd om advies op basis van foto's die ik mee had genomen naar Duitsland. En ook hij zei kandare. Dus heb ik na lang wikken en wegen over wel of geen kandare vandaag maar de proef op de som genomen. Een jaar geleden heb ik Sevilla twee keer een trensje ingedaan. Vond ze niet echt grappig... Dus vandaag even goed nagedacht en met een brokje onder de kandare beet ze braaf toe. En toen begon natuurlijk het ge-emmer met dat ding in haar mond... Niks geen paniek hoor, maar tong erover....tong eronder...tong erover....tong eronder en een beteuterde blik in haar ogen. Omdat ik een kaptoom heb kon ik gewoon met haar aan de slag en dus heb ik even lekker gereden op kaptoom met de kandare in, maar zonder teugels eraan. Natuurlijk goed opletten dat de teugels niet onder de stang door glijden. Zo kon ik haar mooi even afleiden. Ze deed het erg goed. Ik had een mooi lang en voorwaarts neerwaarts paard vandaag, met een hoop geklingel.... We gaan dit rustig aan uitbouwen.

LANG!

In de les van afgelopen zaterdag moest ik me lang maken. Ik voelde me net een vogel (reiger), een vliegtuig....nee die vrouw voor op de Titanic.... Anyways, van dat idee kreeg ik de slappe lach. En van de slappe lach wordt je weer kort.... Zo heel af en toe lukt het Sevilla al wel best goed om zich lang en los te maken. In de draf gaat dat op dit moment beter dan in de stap. Nou ik nog. De foto is van gisteren, toen heb ik samen met de andere sanne en haar arabier shaseera geoefend. Harstikke leuk en gezellig. Volgende keer gaan we wellicht van paard ruilen....

Levade Oefenen Part II

Gisteren had Sevilla een nieuwe oefening bedacht om de levade te oefenen. Zie onderstaande foto. Voor de duidelijkheid ze bleef echt wel effe zo zitten....

And now something totally different....

Zaterdag regende het pijpestelen! Op zaterdag help ik op stal vaak met de kinderlessen. Zo kan ik een beetje ervaring opdoen met lesgeven. Ik vind het leuk om voor de kids te zorgen en ze te leren hoe ze liefdevol om moeten gaan met de ponies. Bij ons op stal is het niet een uurtje hobbelen op een pony, maar de kinderen krijgen ook theorie, drinken, een snoepje en we doen aan het einde nog een spelletje. Bovendien krijgen ze naast rijles, ook les in freestylen, longeren, werken aan de hand, springen en voltige. Afgelopen zaterdag gingen de meiden touwtje spingen omdat het zo regende. Ik heb ook nog even meegedaan en het viel me mee dat ik het nog kon. Aan het einde van de les kreeg ik van Emma een zelfgemaakt zeepje met kralen en glitters, wat wil een juf nog meer! Hieronder een klein filmpje van het springen.