YIN en YANG

Gisteravond zat ik te lezen in het boek “Mens en Paard”. Het gaat over klassiek paardrijden met de nadruk op “lichaamstaal”. Bij het werken aan de hand kwam de drijvende hengst en leidende merrie rol van de trainer naar voren. Maar nu werd niet zozeer gesproken over positie als wel de mannelijke en vrouwelijke rol van de trainer. Er verteld dat een goede leider zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen heeft. Dat het mannelijke vaak te kort door de bocht gaat, wat protest oplevert, maar wel duidelijkheid aan het paard kan geven. Het vrouwelijke laat over zich heen lopen, maar kan heel subtiel en rustgevend kan werken. Ik moet meteen denken aan termen als Yin en Yang als tegenpolen. Vanmorgen heb ik het even opgezocht op internet en zie hieronder de eigenschappen van yin en yang:

Yin: Vrouwelijk, donker/duister, (naar) binnen, rust, zijn, ontvankelijk zijn/overgave,
Innerlijk, voelen, voorraden opbouwen, behoud, rond, zacht en langzaam

Yang: mannelijk, licht/helder, extravert, bezig zijn, doen, geven, uiterlijk, denken,
energie gebruiken, verandering, scherp, hard en snel

Het is erg verduidelijkend: Het is niet alleen de positie die zorgt dat je een drijvende hengst bent. Je moet het combineren met een houding die actie van het dier verwacht. Hetzelfde geld voor de leidende merrie. Ga je voor je paard staan springen en trekken dan zal het paard zich omdraaien, zodat jij met je drijvende hengst houding volgens hem weer op de goede plek staat. Namelijk aan de achterkant. Vaak zie ik in mijn lessen dat mensen verkeerde combinaties van houding en positie maken en dan lukt de opdracht niet. Of eigenlijk wordt er een andere opdracht gegeven dan de trainer denkt te geven. Wat ook belangrijk is: kunnen schakelen tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Juist het kunnen wisselen van een zachte naar een harde houding en terug, zorgt voor een alert en paard dat goed aan de hulpen is. Soms kun je erg vast zitten in een vrouwelijke of mannelijk houding omdat je bijvoorbeeld moe of gestrest bent. Dan wordt het niks met trainen. Als je moe bent heb je immers geen overredingskracht en gaat het paard met je aan de haal. Als je gestrest bent kom je gegarandeerd met je paard in conflict. In het leven zonder paarden is het ook handig om te kunnen schakelen tussen zwart en wit, want het zorgt ervoor dat je kunt relativeren, meer bij jezelf blijft en dus minder wordt meegesleept in conflicten. Ik vind niets zo fijn als dit schaakspelletje van zwart naar wit met Sevilla spelen. Alleen maar grijs zijn, vind ik saai en Pluis ook trouwens.